Terminologie - Verschil galvaniseren en verzinken
Galvaniseren
Galvaniseren is een methode waarbij een zelf opofferende dunne laag van zink, nikkel, aluminium, chroom of magnesium op staal of ijzer wordt aangebracht om corrosie te voorkomen. De dunne laag wordt aangebracht door het metalen object onder te dompelen in een chemische oplossing met het zelf opofferende metaal. Door een elektrische stroomlading komt de verbinding/hechting tussen de metalen tot stand. Dit noemt men ook wel het elektrolytische proces. Het woord galvaniseren is afkomstig van de Italiaanse geneeskundige Luigi Galvani die het proces uitvond.
Thermisch verzinken is bijna 2 eeuwen oud.
Toch blijft verzinken de meest efficiënte manier om staal tegen roest te beschermen.
Het verzinkproces is in de basis nog hetzelfde: het domepel van staal in een bad gesmolten zink.
Het succes van thermisch verzinken komt door enkele zeer opmerkelijke eigenschappen:
Galvaniseren is een methode waarbij een zelf opofferende dunne laag van zink, nikkel, aluminium, chroom of magnesium op staal of ijzer wordt aangebracht om corrosie te voorkomen. De dunne laag wordt aangebracht door het metalen object onder te dompelen in een chemische oplossing met het zelf opofferende metaal. Door een elektrische stroomlading komt de verbinding/hechting tussen de metalen tot stand. Dit noemt men ook wel het elektrolytische proces. Het woord galvaniseren is afkomstig van de Italiaanse geneeskundige Luigi Galvani die het proces uitvond.
Het resulteert in een dunne, glanzende laag en biedt daarnaast de volgende voordelen:
- Voorkomt roestvorming / versterkt de corrosiebestendigheid van het metaal
- Uitstekende primaire behandeling voor het aanbrengen van een (poeder)coating
- Het materiaal krijgt een mooie uitstraling (glanzend, glad, als nieuw)
- De laag is erg dun, maatvoering hoeft niet te worden aangepast
- Materiaal kan na applicatie gebogen en vervormd worden zonder de galvanische laag te beschadigen
- Ideaal voor complexe vormen, grote en kleine objecten (vanaf 0,06 mm)
Enkele nadelen zijn:
- Het is specialistisch werk; kleine fouten kunnen de voordelen al teniet doen
- Minder goed bestand tegen zeewater (beter in combinatie met een coating)
- Stroomdichtheid over de ondergrond is niet uniform: laagdikte is hierdoor niet overal gelijk
- Zelf galvaniseren is een lastig proces zonder enige basiskennis
Thermisch verzinken is bijna 2 eeuwen oud.
Toch blijft verzinken de meest efficiënte manier om staal tegen roest te beschermen.
Het verzinkproces is in de basis nog hetzelfde: het domepel van staal in een bad gesmolten zink.
Het succes van thermisch verzinken komt door enkele zeer opmerkelijke eigenschappen:
- Zink-ijzer legeringen: Wat thermisch verzinken zo uniek maakt ten opzichte van andere beschermingsmethoden is dat het staal minutenlang in contact is met zink op een temperatuur van boven 450 graden celcius. Gevolg is dat er een reeks zink-ijzer legeringen ontstaan in het oppervlak van het stuk staal.
- Optimale hechting: Deze legeringen garanderen een optimale hechting en een uitstekende slijt- en schokbestendigheid.
- Patina: Bovenop de verzinkslaag vormt zich na enkele maanden een patina, een haast ondoordringbaar en stabiel scherm tegen de corrosieve elementen van de omgeving.
- Kathodische bescherming: Een lokale beschadiging vormt geen zwakke plek in de verzinkingslaag, de zogenaamde kathodische bescherming zorgt ervoor dat het omringende zink de beschadigde plek permanent blijft beschermen tegen corrosie.
- Milieuvriendelijk effect: Enkele tientallen kilo's zink zijn genoeg om één tot staal voor gemiddeld meer dan 60 jaar tegen roest te beschermen zonder noemenswaardig onderhoud. Dit is belangrijk gelet op het groeiend besef om zuinig om te springen met grondstoffen en energie. Thermisch verzinken kan dus een milieuvriendelijk effect hebben.